Niepełnosprawność jakiejś liczby osób, niestety będzie towarzyszyła ludzkości, pomimo stosowania nieetycznych form eliminacji zarodków ludzkich czy segregacji pozaustrojowej tzw. materiału genetycznego. Dlatego nasza powinność wobec niepełnosprawności powinna być wpajana młodemu pokoleniu, by budować ich prawdziwe człowieczeństwo oparte na przykazaniu miłości bliźniego. Przy naszej parafii prowadzimy już od prawie trzydziestu lat duszpasterstwo integracyjne dzieci i osób niepełnosprawnych. Po pandemicznej przerwie powróciliśmy do comiesięcznych spotkań, które były oczekiwane tak przez dzieci jaki i przez ich rodziców. Przygotowaniem takich spotkań zajmuje się spora grupa osób: wolontariat, kiedyś I Gimnazjum Miejskiego a obecnie Szkoły Podstawowej Nr 9 wraz z nauczycielami, Zespół Caritasu, Siostry Służebniczki, Wydział Edukacji Urzędu Miasta. Dziękuję wszystkim zaangażowanym i zachęcam do wytrwałości  w tej posłudze ludziom potrzebującym naszego wsparcia i miłości. Może kiedyś usłyszymy: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. (Mt 25,40)