Musimy przyznać, że i wśród nas Jezus nie czyni wielu cudów oraz że Jego słowo jest często zniewolone. Jeżeli zastanawiamy się dlaczego tak się dzieje, to w świetle dzisiejszej Ewangelii odpowiedź nasuwa się sama: z powodu ich niedowiarstwa.

Uzdrowienia dokonywane przez Jezusa nie były manifestacjami Jego mocy uzdrowicielskiej, nie były celem same w sobie lecz były jakby sakramentami zwracającymi uwagę no coś o wiele trwalszego – na wieczność.

Bliski koniec Kościoła głoszony jest już od dwóch tysiącleci. To „proroctwo” jest nadal powtarzane i systematycznie uaktualniane. Nie jest naszą zasługą, że jeszcze się to nie spełniło; my zapewne wywrócilibyśmy łódź Kościoła już setki razy biorąc pod uwagę naszą niezręczność. To właśnie jest znakiem, że u steru stoi Ktoś inny.

Królestwo Boże już działa. Rzeczą najważniejszą nie jest obserwowanie jak ono będzie się rozwijało, lecz wejście do niego, by nie zostać z niego wykluczonym. Człowiek przemija a Królestwo pozostaje.