Decydująca bitwa między dwoma królestwami rozegrała się w Chrystusie, lecz wojna jeszcze się nie zakończyła; wąż nieustannie zastawia pułapki na piętę Jego potomstwa, które jest Jego ciałem, Jego członkami, którym my jesteśmy.

Dzień Pański u chrześcijan zastąpił żydowski szabat, a cechy charakterystyczne tego dnia są identyczne z cechami biblijnego szabatu: jest to dzień dla człowieka, dzień świąteczny, przerywający monotonny rytm prac i dni, dający wytchnienie wśród znoju, jest to dzień dla Pana, przeznaczony na wspominanie Jego wspaniałych dzieł.

Najpiękniej tajemnicę Trójcy Przenajświętszej wyjaśnił Św. Augustyn. Ukazuje, iż Trójca jest miłością – Ojciec tym, który miłuje, Syn jest tym, który jest miłowany a Duch Święty jest miłością. I to nam powinno wystarczyć dla rozumienie Trójcy Przenajświętszej.

W Kościele ludzie muszą odkryć, że są braćmi, muszą ponownie nauczyć się wzajemnie porozumiewać tym samym językiem, językiem miłości, którego nauczył nas Duch Święty.