Emigracja zarobkowa niestety nadal wpisuje się w życiorys naszego Narodu. Pomimo dosyć dobrych wskaźników wzrostu gospodarczego czy spadku bezrobocia wyjazd „za chlebem” jest bardzo kuszący da wielu młodych Polek i Polaków. Argumentacja jest dosyć prosta – tam o wiele szybciej dorobię się jakiegoś majątku pozwalającego mi godnie żyć. Jest to tylko część prawdy, która jest bardziej złożona. Godne życie to nie tylko dach nad głową i pełna miska. To także wymiar duchowy na który składa się poczucie tożsamości, kultura, język, mentalność czy wreszcie religia. Zaspokojenie potrzeb w tych wymiarach jest bardzo trudne w obcym kraju. Młodzi rodzice muszą mieć świadomość, że nie da się wychować dzieci po polsku. Idąc do szkoły przykładowo w Anglii, dzieci bardzo szybko przyswajają sobie nie tylko język lecz także i mentalność tamtego społeczeństwa. Rodzice z przykrością doświadczają odmiennego spojrzenia swoich dzieci na wiele spraw a jakiekolwiek próby przeciwdziałania kończą się fiaskiem. Spotkałem w Anglii starszą już osobę, która wyjechała z Polski tuż po wojnie mając kilkanaście lat. Ze smutkiem powiedziała; nie znam Polski a słowa „usatysfakcjonowana” uczyłam się pół godziny. Źle się dzieje także z wiarą, która wobec odmiennego stylu życia tamtych społeczeństw przegrywa. Szacuje się, że tylko 10% Polaków ma jakiś związek z parafiami katolickimi a co za tym idzie prowadzą jakieś życie duchowe wynikające z wiary. Pozostali żyją niestety jak poganie przypominając sobie o związku z Kościołem katolickim tylko przy okazji odwiedzin ich rodziców (przecież mama chce iści w niedzielę do kościoła) w Anglii lub gdy przyjeżdżają na święta do Polski. Poranionych duchowo rodaków poza granicami kraju jest coraz więcej i jest to wielkim wyzwaniem dla nas wszystkich. Rządzący muszą czynić wszystko by Polacy wyjeżdżali za granicę tylko na wycieczki lub wypoczynek. Tutaj w kraju muszą być stworzone takie warunki pracy by, młodzi i zdolni nie jechali do Anglii i stali na tzw. „zmywaku” czy byli opiekunami ludzi starszych. Młodzi zaś też muszą się zastanowić: czy dla lepszych warunków materialnych warto poświęcić to, co o wiele ważniejsze – polskość, rodzinę, mentalność czy wiarę.
